Mijn verhaal
Lotteke de Kruijff
Als kind wilde ik balletdanseres worden. Basketballen kon ik beter maar vanaf dat ik leerling was van de experimentele middenschool in Utrecht werd het zaadje voor onderwijs geplant.
Als leerling van de middenschool werd ik geconfronteerd met grote kansenongelijkheid. Zelf was ik kind van betrokken ouders die een anti-autoritaire crèche en basisschool mee hadden opgericht.
Veel kinderen op de middenschool hadden een complexe achtergrond en voor hen was de school de laatste hoop op een belangrijke basis voor later.
Het was een fantastische school met bevlogen docenten en een zeer breed aanbod van onderwijs. In de leerlingenraad leerde ik actief mee te denken met de school.
Na mijn VWO op het Montessori Lyceum Herman Jordan wist ik niet wat ik wilde doen: direct onderwijskunde op de universiteit of toch eerst een ‘echt’ vak leren.
Na zelf georganiseerde stages op de middenschool, het leiden van diverse toneelgroepen op het Herman Jordan Lyceum en een jaar een allround theateropleiding in Amsterdam, werd het toch het laatste: de lerarenopleiding.
Ook daar vond ik het moeilijk een keuze te maken maar gelukkig was het toen nog ‘twee-vakkig’ en dus werd het natuurkunde en Nederlands (beide tweedegraads en MBO bevoegd).
Als directeur van twee basisscholen en als directeur onderwijs heb ik meer geleerd dan ooit. Leidinggeven is een complex en uitdagend vak en mijn overtuiging is dat goede leidinggevenden onmisbaar zijn voor een goed functionerende onderwijsorganisatie.
Als docent natuurkunde liep ik al snel tegen het systeem op binnen het voortgezet onderwijs. Maximaal drie keer 50 minuten per week natuurkunde geven aan een groep rond de 25 leerlingen met gemiddeld 6 verschillende lesuren op een dag. Ik kon op deze manier moeizaam een band opbouwen met de groep en met individuele leerlingen, hetgeen wel de reden was waarvoor ik het onderwijs was ingegaan. Binnen de secties ging het vooral over het vak en het afstemmen van de toetsen. Echt samenwerken deden we niet, waar ik wel behoefte aan had.
Bij toeval kwam ik bij Stoas en later Interstudie terecht en daardoor nam mijn loopbaan een andere wending. Samenwerken met leraren en leidinggevenden aan onderwijsontwikkeling en leiderschap. Nadenken, analyseren, dingen uitproberen, mensen inspireren, concepten ontwikkelen steeds weer met de focus wat merken de leerlingen en medewerkers ervan. Dat werd en is nog steeds mijn passie.
Ben van der Hilst was ooit mijn natuurkundeleraar op het Montessori Lyceum Herman Jordan.
Gedurende een aantal jaren leidde ik samen met Ben diverse toneelgroepen met leerlingen op het Herman Jordan. Bij Interstudie deed ik een onderzoeksopdracht naar de effectiviteit van de kernteams op het Montessori-college in Nijmegen, Ben’s eerste (geslaagde) poging om binnen zijn eigen school te werken met kleinere teams van docenten, met ruime bevoegdheden. De school werkt er nog steeds mee. De afgelopen jaren volgde ik nauw het promotieonderzoek omdat 10 scholen van WereldKidz meededen en in 2019 ben ik met een eerste groep van acht mensen opgeleid tot de eerste TAO adviseurs.
Mijn missie
Onderwijsorganisaties, waarin professionals met passie en plezier samenwerken, ondersteund door betrokken leidinggevenden en een ‘dienend’ systeem. Op basis van een collectieve verantwoordelijkheid als team met als focus de brede ontwikkeling van kinderen en jong volwassenen.
Nieuwsgierig wat ik kan betekenen?
Ik kom graag langs voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek om dit met elkaar te verkennen.
